The will to win is not nearly as important as the will to prepare to win

Voor de een na laatste wedstrijd in de eerste groepsfase moesten de meiden deze week afreizen naar Aalsmeer. Deze keer moesten ze de klus klaren met 13 meiden in plaats van de normale vaste groep van 15.

Om uitzicht te houden op de tweede plek in de poule moesten er wel weer 3 punten gepakt worden. Dat zou dan ook wel moeten lukken tegen de een na onderste zou je zeggen.

Om 12.00uur werd er afgetrapt en werd het meteen duidelijk dat het niet heel lekker liep bij de meiden van Dios. Veel balverlies en slordige passes waren daar debet aan.

Aalsmeer speelde heel rommelig en Dios ging daar lekker in mee, dat zal je altijd zien. Dios had zeker de overhand maar tot goed uitgespeelde kansen kwam het nog niet. Na 40 minuten en veel afstandsschoten verder was het nog steeds 0-0. Daarbij wilde de bal er maar niet in. Dan eindelijk net voor rust werd de 0-1 gescoord. Uit een goede voorzet bleef de bal liggen op de rand van het 5 meter gebied en werd deze erin geschoten. Toch lekker om met een voorsprong de rust in te gaan. Maar er moest wel wat veranderen, sneller de bal rond laten gaan en zuivere passing was wat er nodig was om het verschil in de tweede helft te kunnen gaan maken. Onder het genot van een waterig zonnetje werd er afgetrapt voor de tweede helft. Deze begon eigenlijk hetzelfde als de eerste geëindigd was, niet al toe goed. Dios creëerde daarentegen wel wat meer kansen maar de bal wilde er maar niet in.

Na 30 minuten brak er een aardige fase aan van de meiden van Dios en met een mooie goal werd de 0-2 gemaakt. Eindelijk de verlossende treffer zou je zeggen, maar niets was minder waar. Slordig verdedigen van Dios resulteerde erin dat Aalsmeer de aansluitingstreffer binnen een paar minuten maakte, 1-2. De meiden moesten weer flink aanzetten en proberen de druk naar voren te verleggen. Dit ging steeds beter en dit resulteerde in een schitterend afstandsschot en zo bracht Dios de marge weer op 2 doelpunten, 1-3. Waar je eigenlijk nog verder uit moest lopen kreeg Dios toch weer een doelpunt tegen, 2-3. De laatste paar minuten wordt het dan toch nog spannend, wat eigenlijk helemaal niet nodig is, maar je roept het over jezelf af.

Daar klinkt dan eindelijk het eindsignaal, met hangen en wurgen de wedstrijd binnen gesleept.

Het was niet de beste wedstrijd die de meiden hadden gespeeld, maar als je met mindere wedstrijden ook 3 punten pakt ben je goed bezig. Volgende week de laatste wedstrijd thuis tegen Swift. Alles om voor te spelen met 4 ploegen en een zelfde aantal punten op plek 2 in de stand. Zo kan je tweede worden of vijfde, een beetje druk erop, heerlijk!

delen