Ik denk in het schooljaar 1955-1956 zaten in de 6e klas van de St Josephschool in Nieuw-Vennep Hans de Jong en Jan Schrama bij elkaar in de klas. Je had toen een aparte jongensschool de St Josephschool en een school voor meisjes de Antoniusschool. Ik weet nog, dat Hans iets jonger was dan ik en ik weet ook, dat wij in de klas weinig met elkaar optrokken. DIOS werd later onze band. Hans ging voetballen en ik vond die sport ook hartstikke leuk. Toen was het nog echt zo, dat je als je op de katholieke school zat, ging je voetballen bij DIOS en dus kwamen we elkaar bij DIOS weer tegen.

Wel met een andere instelling. Ik ging voetballen omdat ik het leuk vond, tegelijkertijd wilde ik zo goed mogelijk voetballen. Hans voetbalde natuurlijk ook omdat hij het leuk vond, maar vooral om niet te verliezen. Om niet te verliezen haalde hij soms hele vreemde dingen uit de kast, maar daarna was het altijd één en al gezelligheid wat de boventoon voerde. Hans hoorde absoluut bij de eerste spelers in de voetbalgeschiedenis, die de derde helft tot het belangrijkste stuk van de wedstrijd maakte. Er zijn zelfs tijden geweest, dat Hans regelmatig op de training kwam en ook dan was hij bloedfanatiek om niet te hoeven verliezen, maar de derde helft van een training duurde soms vrij lang.

Nu lijkt het of de derde helft altijd bij DIOS heeft plaats gevonden, maar niks is minder waar. Jarenlang is de Rustende Jager de DIOS kantine geweest. Als je een uitwedstrijd moest spelen verzamelde je in de Rustende Jager en na een uitwedstrijd kwam je terug in de Rustende Jager. Wedstrijdbesprekingen waren bij de Rustende Jager. Als wedstrijden afgelast waren, we speelden toen nog op gras, dan hing er aan het raam van de Rustende Jager een vel papier met daarop allemaal nummers.
Dat waren de nummers van de wedstrijden. Als een wedstrijd afgelast was, belde men dat door naar de Rustende Jager en daar zorgde men ervoor, dat het juiste nummer aangekruist werd, zodat iedereen kon zien, dat die wedstrijd afgelast was.

Door het verkrijgen van een kantine gingen een aantal zaken van de Rustende Jager naar de vereniging zelf, maar helemaal los is het nooit geraakt. Hans is op een moment zelf gestopt met voetballen, maar zijn zoons Hans en Marcel zijn daarna uiteraard bij DIOS gaan spelen. Vader Hans had natuurlijk niet altijd gelegenheid om te komen kijken, maar waar mogelijk was hij er. Daarnaast bleef er wel een bijzondere band tussen de Rustende Jager (=Hans de Jong) bestaan. Een DIOS feestavond is altijd in de Rustende Jager gehouden. Het grootste voetbalfeest n.l. de Boerenkoolfuif heeft zijn oorsprong bij Hans de Jong. Ik had bij een andere club het idee opgedaan van een spelmiddag voor de kinderen met aansluitend daaraan gezamenlijk eten. Met dat idee ben ik naar Hans gestapt hoe dat te organiseren en te betalen viel. Hans bedacht toen de Boerenkoolfuif.

Dit gouden idee heeft meer dan 50 jaar bestaan met een ongelooflijk succes. Het organisatie talent dat Hans had, om het allemaal voor elkaar te krijgen, dat kinderen, soms waren het er wel 100, om 17.00 uur stopten met de spelletjes, dan de zaal te veranderen in een eetzaal met stoelen en tafels en dan die 100 kinderen + begeleiding van boerenkool met worst en jus te voorzien en daarna nog een ijsje toe.
Dit organiseerde hij dan zodanig., dat voor 18.00 uur alle kinderen en hun ouders tevreden naar huis waren. Dit kan m.i. alleen bij Hans de Jong. Zo staat de naam de Rustende Jager al jaren met hele grote letters op de voorkant van de kantine als één van de belangrijkste sponsors. Die door “opa Hans” geplaveide weg wordt door de Rustende Jager nog steeds bewandeld, want nog steeds is het zo, dat er in de DIOS kantine vele feestavonden begeleid worden door de Rustende Jager en al weer enkele jaren rijdt Sinterklaas bij zijn bezoek aan de club, gezeten in een golfkarretje van de Rustende Jager, over het veld.

HANS DE JONG. Soms denk je sommige mensen zijn zo belangrijk, zijn zo onmisbaar, die kunnen en mogen niet dood. Helaas is het niet zo. Dus zullen wij moeten accepteren dat “opa Hans” er niet meer is. We gaan hem ongelofelijk missen. Wij als club, het hele dorp, de gemeente en uiteraard zijn familie. DIOS wil iedereen ongelofelijk veel sterkte toewensen bij het verwerken van dit hele grote verlies en laten de fantastische herinneringen die hij achterlaat iedereen tot steun zijn.

Jan Schrama
Namens SV DIOS