Vandaag was het dan eindelijk zover. De langverwachte kampioenswedstrijd tegen de nummer 2 van de ranglijst TOS/actief <18-1. Op doelsaldo weliswaar, want in aantal punten stonden we exact gelijk. De winnaar van deze wedstrijd mocht zich dus (najaars)kampioen noemen.  

Wederom een zeer goede, maar koude en zeer natte, trainingsweek achter de rug gehad. Met 15 fitte spelers wilde iedereen er deze wedstrijd bij zijn en de scherpte was duidelijk te zien tijdens beide trainingen op de maandag/- en donderdagavond. Aanvangstijdstip van deze wedstrijd was pas om 16.30 uur laat in de middag. De regen kwam zoals gewoonlijk weer eens met bakken uit de donkere hemel en de lichtmasten branden al volop toen we op het park aankwamen. Na het zoeken van een parkeerplekje naast de ijsbaan en 13 euro parkeergeld te hebben betaald zochten we direct de kleedkamer op.

Opstelling werd door mij bekend gemaakt en met de luxe van 15 fitte spelers moet je altijd een aantal jongens teleurstellen. Maar we zijn een hecht team en ook vandaag hebben we iedereen weer keihard nodig. Zo ook de vele mee gereisde ouders en hockey dames, die ondanks het weer een droog en redelijk beschut plekje langs de lijn hadden gevonden. Met Kallai op doel, Bas, David, Sebastiaan, Christiaan achterin, Brent , Rick , aanvoerder Kevin op het middenveld en Luca, Victor en Sami in de punt van de aanval. Vandaag dus Jochem, Kishan, Kayen en de inmiddels terugkerend Pascal onder alle warme dekens op de bank. Een relatieve oude man als scheidsrechter in een spijkerbroek achtig lange broek en jas. Als dat maar goed gaat. Het fluit signaal klinkt en “jetz geht löss”. We beginnen hoopvol en meteen al direct gevaar van onze kant voor het doel van de tegenstander.
Eerst is het Luca, die met een goede individuele actie en op snelheid een kansje krijgt en vanuit de ontstane corner een kansje voor Victor. Al snel blijkt dat de trainer van TOS/ actief zijn huiswerk heeft gedaan, aangezien een aantal jongens van ons dubbele dekking krijgen, waaronder Kevin en dezelfde Luca. Zo zijn ook alle onze wedstrijd  verslagen aandachtig gelezen via de link in het witte weekblad. Het lichte overwicht en het betere veldspel is voor onze tegenstander,  ze zetten goed druk op onze beide backs. Slecht uitverdedigen aan onze kant via Kallai en niet goed open  staan van Sebastiaan levert bijna een kans op. Gelukkig weet Sebastiaan met een geweldige sliding erger te voorkomen.
Daarna kansjes voor Rick en een mega grote kans alleen voor de keeper voor Brent, echter gaat de bal aan de verkeerde kant van de paal. Na een half uur spelen moet de sterk spelende Christiaan er met een blijvend bloedende neus er vanaf. Kishan erin een daardoor moet Kevin noodgedwongen een linie naar achteren. Het is bijna rust en eerlijk is eerlijk met deze stand mogen we qua veldspel aan onze kant niet geheel ontevreden zijn. Toch wordt het vlak voor rust alsnog 1-0 voor TOS/actief na onachtzaamheid achterin uit een corner. 1-0 ruststand en we zoeken toch wel teleurgesteld de kleedkamer op.

Limonade en hete thee laten we ons goed smaken en we bespreken wat te doen in de tweede helft. Niets aan de hand uiteraard, maar we zullen beter druk moeten zetten met elkaar als team na een lange bal, om zo de ontstane ruimtes tussen de linies te beperken. Onze goed voetballende tegenstander weet namelijk wel raad met deze ruimtes. Dus minder de lange bal en proberen op te bouwen, hoe lastig ook vandaag. Knallen met elkaar en op zoek naar durf om te willen voetballen. Tweede helft nog geen wissels en dus met dezelfde 11 veldspelers. Meteen een goede kans voor Rick, helaas net langs de kruising.
We tappen uit een ander vaatje en in de 8e minuut van de tweede helft is er een corner voor DIOS. Sami neemt de corner en via de keeper zeilt de bal in het doel. 1-1 en wat een start van deze tweede helft. We krijgen wat meer zelf vertrouwen, gaan iets beter spelen en doen er qua inzet nog een schepje bovenop. Meteen na de 1-1 een enorme kans voor de spits van de tegenstander. Maar als een tijger behoedt onze wederom zeer sterk keepende Kallai ons voor een achterstand. Het spel golft nu werkelijk heen en weer en het is duidelijk dat er vandaag wat op het spel staat.
Weer een corner voor DIOS en weer Sami achter de bal. Een scherpe indraaiende corner en met een snoekduik en gevaar voor eigen leven kopt Luca de bal door de benen van de keeper. Jaaaaaa wat een goal en wat een vreugde op en rond het veld. De meegereisde supporters van Dios zijn absoluut in de meerderheid vandaag.
Een voorsprong van 1-2 in de 66e minuut. Wat een weelde en een spanning. Meteen daarna de 2-2, echter let Jan de Zwart, onze grensrechter goed op en blijft gedecideerd met de vlag omhoog staan. De leidsman neemt gelukkig voor ons het vlag signaal over en zo blijft het 1-2 met nog 20 minuten op de klok.
De laatste twee wissels vinden plaats.  Luca en Victor eruit, Kayen en Pascal zullen er alles aan gaan doen het kampioenschap binnen te halen. Het werden nog hectische minuten. Een werkelijk schitterende volley van Rick had beter lot verdiend, maar de keeper redde net zo fabelachtig. Kans voor Jochem net voorlangs. We verzuimde de welbekende trekker over te halen en zo bleef het spannend. Vrije trap nog tegen, maar onze verdediging onder aanvoering van Kallai weigert vooralsnog te recapituleren. Met alle overgebleven krachten, slidings, tackles, deze jongens gaven echt alles wat er nog aan energie over was. Wat een mentaliteit en drive zit er in deze gasten. We hielden stand en het kampioenschap was binnen.
Als je alle wedstrijden wint ben je de verdiende kampioen. Wat een ontlading bij alle spelers, ouders en meegereisde toeschouwers. Gefeliciteerd jongens, jullie hebben dit dubbel en dwars verdiend. Nu hopen dat de KNVB jullie nu eindelijk eens gaat belonen met een plek in de Divisie. Het feestje werd onder de douche onder luid gezang en muziek nog lange tijd gevierd.
Deze Dios Boys hebben dit kampioenschap absoluut verdiend en hier spreekt een trotse trainer / coach ook namens Dios en alle ouders.

Genieten nu Boys. René van Heijningen.