Strijdend Dios Boys <18-1 handhaaft zich knap op Divisie niveau
Het was erop of eronder afgelopen zaterdag 25 Mei op het Jan Schrama Dios complex. Opdracht was duidelijk deze dag. Er moest gewonnen tegen de nummer 2 Meerburg en tegelijkertijd moest onze directe concurrent Rijnvogels verliezen van de nummer 1 Lisse. Alleen dan zou Dios op de vierde plek eindigen, wat recht geeft op plaatsing in de Divisie het volgend seizoen met onze <19 selectie. Meerburg op hun beurt maakte alleen nog een theoretische kans op het kampioenschap wanneer er met grote cijfers van ons werd gewonnen en Lisse met nog grotere cijfers zou verliezen van hetzelfde Rijnvogels, onze concurrent. Op de laatste speeldag deze twee wedstrijden met zulke belangen, hoe mooi kan voetbal zijn. De voorbereiding liep redelijk deze keer met nog steeds aantal geblesseerde en door examens afwezigen. De vaste waardes van de afgelopen weken gelukkig allemaal fit met de volgende opstelling tot gevolg. Op doel Kimi van Rees (17-1) met verder achterin Bas Kokke, Sebastiaan Snijders, David Schrijver en Christiaan Bel. Middenveld aanvoerder Kevin de Zwart, Brent Ekkel en Rick van Groeningen. Voorin Luca van Berkel, Sami Afkerin en Jochem Sterrenburg. Een zeer volle bank met genoeg wissels voor twee elftallen, dankzij de bijdrage van onze talenten uit de <17-1. Aanvang wedstrijd 14.00 uur. Iedereen is er klaar voor en ondanks de voorspelde regen vele toeschouwers en ouders die ons kwamen aanmoedigen.
De strenge en zeer ambitieuze scheidsrechter floot voor de start van de wedstrijd. Meteen een goede kans voor Jochem in de 11e minuut alleen op de keeper af, na een slimme actie van Rick. Helaas te gehaast en onzorgvuldig geschoten en recht op de keeper. Daar had met de juiste coaching meer in gezeten. Een overtreding op de 16 meter op onze aanvoerder Kevin. Dit keer Sami achter de bal en werkelijk schitterend laag over de grond via de binnenkant van de paal belande de bal achter de keeper. Wat een goal en een lekker moment voor alles wat voor Dios was 1-0. Uiteraard voetballend een sterkere tegenstander, echter met de juiste instelling en werklust zat het helemaal goed vandaag.
Wat werd er geknokt voor elke bal en in elke duel lieten we ons zeker gelden. De betere kansen vanuit de counter waren toch echt voor ons de eerste helft. Een vrije trap van Kevin en kansje voor Sami voorkwamen de verdiende 2-0. Toch kwam die er in de 37e minuut. Jochem kapte zijn tegenstander knap uit in de 16 meter en legde de bal panklaar voor de mee opgekomen Kevin. Die wist daar uiteraard wel raad mee en scoorde vlak voor rust de 2-0. Vreugde alom en zou het toch gebeuren vandaag? Vanaf de zijlijn via supporters en over de app kwamen de berichten binnen dat Lisse hun taak hadden volbracht en met 2-1 gewonnen.
Onze opdracht was duidelijk. Winnen en we worden 4e. Of het ook bij de spelers terecht was gekomen weet ik niet, maar we liepen ineens teveel achteruit en de druk van Meerburg nam toe op ons doel. De 2-1 kon niet uitblijven en geholpen door een kluts en het inmiddels nat geworden veld verdween de bal toch wel onverwachts in ons doel. Zo gingen we met 2-1 de rust in. We zaten er goed in de eerste helft, maar er zouden nog 45 loodzware en hectische minuten volgen. Nog geen wissels en tactiek was duidelijk. Minder achter de opkomende backs aan rennen en wellicht hopen op een counter. Die kwam er toen Kevin de bal op de vragende Sami schoot. Als een speer was Sami er vandoor en Boem Bam snoeihard achter de verbouwereerde keeper. 3-1 vlak na rust in de 47e minuut. Wisselen met Bas en David naar de kant en twee verse krachten, waaronder Joey Woud uit de 17-1 erin. Wat schuiven en Kevin als extra slot op de deur een linie naar achteren. Tegenstander raakte wat geïrriteerd en soms moesten de benen van onze spelers dat ontgelden. Het werd uit het niets in de 68e minuut 3-2 en de spanning steeg ten top , mede ook omdat Meerburg absoluut niet wilde verliezen vandaag tegen ons. Aan een gelijkspel zouden we namelijk niets hebben, er moest gewonnen worden. Kimi stond als een tijger te keepen en voorkwam de 3-3. Drie minuten na de 3-2 was het Jochem uit een vlijmscherpe counter die na een slimme pass van Luca alleen op doel af kon gaan. Die keer faalde hij niet en schoot de bal prima langs de keeper 4-2.
Wat een ontlading en blijdschap. En kan nu toch niet meer misgaan, zou je denken. Jochem ietwat geblesseerd eraf na die goal en Pepe de Vries (<17-1) erin. Meerburg was nog steeds niet verslagen, want werkelijk met een geweldige goal belande de bal onder de kruising in ons doel. 4-3 met nog zeker een kwartier te gaan. Het is nog niet gedaan, maar deze wedstrijd willen onze Dios Boys gewoon winnen en strijden voor elke meter en bal, waar zowel Brent als Christiaan een puike wedstrijd speelde. Het is vlak na de 4-3 Rick die werkelijk met zijn laatste krachten de bal vol raakt en vanaf 20 meter snoeihard op doel schiet. Wat een goal en wat een belangrijk moment meteen na de 4-3 wordt het dus 5-3 voor Dios. Vreugde en dolle blijdschap aan onze kant, zo niet bij Meerburg uiteraard.
Emoties lopen hoog op en zo ook bij, na weer een overtreding op 1 van mijn spelers en ik loop tegen de regels nogal emotioneel het veld in en geef mijn ongezouten mening. Als trainer mag dat nu eenmaal niet en ik denk dat de scheidsrechter daar ook zo over dacht. Ik krijg rood en moet langs de kant verder kijken. Niet handig van mij als coach dat realiseer ik mij meteen al uiteraard. Nog even snel een wissel doorvoeren met Jim Zondag erin en de moegestreden doelpuntenmaker Rick eruit. Het werden nog spannende minuten en het publiek langs de kant met vele enthousiaste jeugdspelers hebben met spanning naar het einde gekeken. Zelfs de 10 minuten extra tijd zijn we als team, inclusief de wissels met elkaar goed doorgekomen.
Een 5-3 overwinning tegen de nummer 2 Meerburg was een feit en dat hebben we met elkaar tot laat gevierd in de kleedkamer en op het Dios Complex. Doelstelling behaald en volgende seizoen spelen deze talenten van Dios <17 en <18 wederom op Divisie niveau. En daar kunnen we alleen maar trots op zijn en een goede ontwikkeling voor deze jongens. Wat rest zijn nog wat oefenwedstrijden met de nieuwe selectie en dan even op vakantie. Een tevreden en meer dan trotse trainer / coach.
René van Heijningen
